مهدیه

رفیق !
خوب نگاه کن !
آنجا ، زمان ِ بعد از ماست …
عده ای ، فراموشمان میکنند و از با ما بودن ، پشیمان میشوند…
و عده ای ، ما برایشان نردبان میشویـم …
و عده ای دیگر در فراقمان میسوزند …
رفیق !
چه اینده_ی دشواری در انتظار ِ جامانده هاست …
وصیّتنامه ی شهیدباکری
به چه غبطه می خورید ؟
بزرگی چنین نصیحت می کرد :
ببینید به چه غبطه می خورید ؟درحالات شهید اول رضوان الله علیه نوشته اند : از نماز شب محروم شد و خواب ماند از خواب برخاست گفت : عظمت مصیبه عبدک المسکین عن نومه عن مهر حور العین . ایا شما هم همین طور هستید ؟و اگر نیستید ،ایا ارزو می کنید که ای کاش ما هم محروم شدن ازیک عبادت را برای خود مصیبت می دانستیم ؟ یا فقط اگر رفیق شما از حیث دنیا و مادیات پیشرفتی دارد به حال او غبطه می خورید ؟
منبع :دستور العمل های نجات بخش ایت الله بهجت (ره)،ص 152